Zbiornik na ciekły azot – co warto o nim wiedzieć?

Ciekły azot jest substancją bardzo uniwersalną, którą wykorzystywać można na wiele różnych sposobów. Jednak wcześniej trzeba zapanować nad jej właściwościami. Z pomocą w tym przypadku przychodzi specjalny zbiornik na ciekły azot. Czym się charakteryzuje i jak jest zbudowany? Co warto na ten temat wiedzieć?

Na jakiej zasadzie działa zbiornik na ciekły azot?

Skroplony azot ma szerokie zastosowanie. Wykorzystywany jest w wielu dziedzinach przemysłu – w gastronomii, medycynie itd. Dlatego jest obecnie produkowany coraz na większą skalę. Tym samym rośnie popyt na zbiorniki na ciekły azot, które zapewniają odpowiednie warunki do jego przechowywania. Pod względem konstrukcji nieco przypominają termosy. Zbudowane są z dwóch ścianek oddzielonych od siebie. Między nimi znajduje się próżnia techniczna pełniąca funkcję izolatora. W środku zbiornika na ciekły azot jest niska temperatura, która nie wpływa jednocześnie na temperaturę powłoki zewnętrznej. Poza tym otoczenie nie oddziałuje na ciecz w dewarze. 

Naczynia Dewara i ich cechy charakterystyczne

Zbiorniki na ciekły azot są z roku na rok coraz popularniejsze. Jednak wciąż wiele osób nie wie, czym są i jakie mają praktyczne zastosowanie. Dewary są pojemnikami, w których przechowuje się m.in. ciekły azot. Oddzielają one tę substancję od środowiska zewnętrznego. Zapobiegają również zmianom jej temperatury. Sekret zbiornika na ciekły azot tkwi w jego specyficznej budowie. Nazwa dewar wywodzi się od nazwiska wynalazcy naczynia – Jamesa Dewara. Pierwszy zbiornik tego typu skonstruował on w roku 1892. 

Pojemniki na ciekły azot są powszechnie wykorzystywane w laboratoriach medycznych i biologicznych. Mogą mieć różne formy. Do wyboru są naczynia niewielkich rozmiarów, jak i te znacznie większe, niejednokrotnie w postaci dużych zamrażarek. Zamrażarki kriogeniczne są zresztą od pewnego czasu bardzo popularne. Są one mobilne, bezproblemowe w transporcie i napełniane ręcznie. Wyróżniają się znaczną pojemnością i wytrzymałością. Zapewniają łatwy dostęp do transportowanej cieczy. 

Jak zbudowane są zbiorniki na ciekły azot?

Dewary przede wszystkim wykazują cechy izolacyjne. Początkowo produkowane były ze szkła. Obecnie są to na ogół naczynia metalowe. Wprawdzie cechują się one niego gorszą izolacyjnością, ale i tak dobrze zabezpieczają substancję, a przy tym są odporne na uszkodzenia mechaniczne. Zbudowane są z dwóch cienkich ścianek. Między nimi znajduje się specjalna próżnia techniczna. Jest to przestrzeń szczelnie zamknięta, do której nie dostaje się zimno i ciepło. 

Zbiorniki na ciekły azot zamykane są specjalnym korkiem poprawiającym ich właściwości izolacyjne. Do wyboru są dewary o zróżnicowanej pojemności. Spore znaczenie ma więc ich docelowe zastosowanie. Największe mieszczą około 50 litrów ciekłego azotu. 

Akcesoria wykorzystywane z naczyniami Dewara

Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że ciekły azot bywa niebezpieczny. Dlatego praca z nim wymaga zachowania odpowiednich środków ostrożności. Należy zawsze stosować się do przepisów BHP. Dobrze jest przede wszystkim zabezpieczyć odkryte części ciała, gdyż kontakt ze skroplonym azotem skończyć się może odmrożeniami. 

Podstawą w tym przypadku są odpowiednie rękawice, fartuch i gogle. Dodatkowo z pomocą przychodzą różnego rodzaju akcesoria. Najważniejszym z nich jest pompka służąca do opróżniania zbiornika na ciekły azot. Przydać się też może specjalny wózek na naczynie Dewara.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *